Ryan Lovelace tarafından – The Washington Times
Merhum devlet adamı Henry Kissinger ve ülkenin önde gelen teknoloji uzmanlarından bir çiftin yeni bir kitabına göre, insanlık artık yapay zeka nedeniyle Dünya’dan sorumlu olmayacak hazırlıklara başlamalı.
Yapay zekanın “insanüstü” insanlar yaratmasının yükselişi, Salı günü Little, Brown and Company tarafından yayınlanan “Genesis”de önemli bir endişe konusudur. Yayıncının ana şirketi Hachette’e göre Kissinger’ın “son kitabı”. Kissinger, geçen yıl 100 yaşında ölen uzun süredir ABD’li bir diplomat ve stratejistiydi.
Kissinger’ın ortak yazarları, eski Google CEO’su Eric Schmidt ve uzun süredir Microsoft üst düzey yöneticisi Craig Mundie, Kissinger’ın ölümünden sonra birleşik çalışmayı tamamladı ve The Washington Times bir ön kopya elde etti. Bay Schmidt ve Bay Mundie, Kissinger ile konuşan son kişiler arasında olduklarını ve el yazmasını bitirmek için ölmekte olan talebini yerine getirmeye çalıştıklarını yazdılar.
Yazarlar, yapay zeka araçlarının insan yeteneklerini çoktan aşmaya başladığı, bu nedenle insanların gelişmiş makineler tarafından daha düşük hale getirilmemelerini veya silinmemelerini sağlamak için kendilerini biyolojik olarak mühendislik yapmayı düşünmeleri gerekebileceği konusunda uyararak canlandırıcı bir mesaj sunuyor.
“Coevolution: Artificial Humans” başlıklı bir bölümde üç yazar, insanları şimdi “artık gezegenimizdeki tek ve hatta ana aktörler olmayacağımız zaman rolümüzü yönlendirmeye çalışmak” hakkında düşünmeye teşvik ediyor.
“Makinelerle daha sıkı insan füzyonu için tasarlanmış biyolojik mühendislik çalışmaları zaten devam ediyor” diye ekliyorlar.
İnsanları makineyle bütünleştirmeye yönelik mevcut çabalar, ABD ordusunun geçen yıl son derece önemli olarak belirlediği bir teknoloji olan beyin-bilgisayar arayüzlerini içeriyor. Bu tür arayüzler, beynin elektrik sinyalleri ile bir savaş gemisini kontrol etmek gibi belirli bir görevi yerine getirmek için bunları işleyen bir cihaz arasında doğrudan bir bağlantıya izin verir.
Yazarlar ayrıca, yaklaşan yapay zeka araçlarıyla daha iyi çalışmak için özel olarak tasarlanmış kalıtsal bir genetik insan çizgisi oluşturmayı seçen bir toplum olasılığını da gündeme getiriyor. Yazarlar, bu tür bir yeniden tasarımı istenmeyen olarak tanımlıyor ve “insan ırkının bazıları diğerlerinden sonsuz derecede daha güçlü olan birden fazla çizgiye bölünmesine” neden olma potansiyeli var.
Yazarlar, “Bazı insanların genetik kodunu süper insan olmak için değiştirmek, beraberinde başka ahlaki ve evrimsel riskler de taşır” diye yazıyor. “Yapay zeka, insan zihinsel kapasitesinin artırılmasından sorumluysa, insanlıkta ‘yabancı’ zekaya eşzamanlı biyolojik ve psikolojik bir güven yaratabilir.”
Yazarlar, böyle bir fiziksel ve entelektüel bağımlılığın insanı makinelerden ayırmak için yeni zorluklar yaratabileceği konusunda uyarıyor. Sonuç olarak, tasarımcılar ve mühendisler, insanları daha çok makine gibi yapmak yerine makineleri daha insancıl hale getirmeye çalışmalıdır.
Ancak bu yeni bir sorunu gündeme getiriyor: makinelerin hangi insanların farklı ve bölünmüş bir dünyada takip edileceğini seçmek.
Yazarlar, “Tek bir kültür, güveneceği akılların ahlakını bir başkasına dikte etmeyi beklememelidir” diye yazdı. “Yani, her ülke için, makinelerin resmi ve gayri resmi, ahlaki, yasal ve dini olmak üzere farklı kuralların yanı sıra ideal olarak, her kullanıcı için ve temel kısıtlamalar dahilinde, akla gelebilecek her soruşturma, görev, durum ve bağlam için farklı kurallar öğrenmesi gerekir.”
Yazarlar, toplumun teknik zorluklar bekleyebileceğini, ancak yazarların iyi ve kötünün apaçık kavramlar olduğuna inanmadıklarını söyledikleri için bu zorlukların ahlaki kuralları takip edecek şekilde makinelerin tasarlanmasıyla karşılaştırıldığında sönük olacağını söylüyor.
Kissinger, Bay Schmidt ve Bay Mundie, makinelerin insani değerlerle uyumlu hale getirilmesine daha fazla dikkat çağrısında bulundu. Üçlü, insan türüyle düzgün bir şekilde hizalanmadıkça insanlığın zekasını aşan hiçbir yapay genel zekanın ortaya çıkmasına izin verilmemesini tercih edeceklerini söyledi.
Yazarlar, insanlığın hayatta kalmasını desteklediklerini ve insanların bunu çözeceğini umduklarını, ancak görevin kolay olmayacağını söylediler.
Yazarlar, “Türümüzün devasa projesinde başarılar diliyoruz, ancak daha uzun vadeli birlikte evrim projesinde taktiksel insan kontrolüne güvenemeyeceğimiz gibi, aynı zamanda yalnızca makinelerin kendilerini evcilleştireceği varsayımına da güvenemeyiz” diye yazdı. “Bir yapay zekayı bizi anlaması için eğitmek ve sonra arkanıza yaslanıp bize saygı duyduğunu ummak, ya güvenli görünen ya da başarılı olması muhtemel bir strateji değildir.”
• Ryan Lovelace’a rlovelace@washingtontimes.com adresinden ulaşılabilir.
